ارمنستان که واقعیت های جدید در منطقه قفقاز جنوبی را نمی پذیرد، به دنبال حامیان و متحدان جدید است. در این زمینه، اگر مرکز سیاسی ای که ایروان بیشتر به آن اشاره می کند، فرانسه باشد، کشوری که از نظر همکاری نظامی مناسب دیده می شود، هند است. ارمنستان که در «اوت ساید» قفقاز جنوبی است و دولت آن که سیاست خارجی آشفته و ناسازگاری را دنبال می کند، هند را به عنوان یکی از شرکای اصلی نظامی خود انتخاب کرده است. تصادفی نیست که در سال‌های اخیر، ارمنستان از شریک دیرین خود روسیه تسلیحات نمی خرد و از هند می‌خرد.
اما در اینجا یک نکته مهم وجود دارد. در حال حاضر هند در بازار تسلیحات جهانی بیشتر به عنوان خریدار شناخته می شود تا فروشنده. حتی اولین خریدار سلاح در جهان است. این موضوع در گزارشی که چند روز پیش توسط موسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم (سیپری) منتشر شد، در مورد انتقال تسلیحات بین‌المللی منعکس شد.
بر اساس این گزارش، هند بزرگترین واردکننده تسلیحات در جهان بود. واردات تسلیحات این کشور بین سال های ۲۰۱۴-۲۰۱۸ و ۲۰۱۹-۲۰۲۳ به میزان ۴.۷ درصد افزایش یافته است و این کشور در ۲۰ سال گذشته بیش از ۶۰ میلیارد دلار برای خرید سلاح هزینه کرده است.
راجنات سینگ وزیر دفاع این کشور گفت که قصد دارند تا ۱۰۰ میلیارد دلار برای خرید سلاح و مهمات هزینه کنند.
یعنی هند که به ارمنستان تسلیحات می‌فروشد، خودش از کشورهای دیگر سلاح می‌خرد و فناوری‌های حیاتی مورد نیاز برای تولید موشک، هواپیما و کشتی‌های جنگی را ندارد. برعکس، هنگام خرید سلاح، سعی می‌کند فناوری‌های مورد استفاده در ساخت آنها را نیز به دست آورد. به عنوان مثال در سال ۲۰۲۳ توافقی بر سر شرکت جنرال الکتریک آمریکا برای تولید موتور هواپیماهای جنگنده این کشور در هند انجام شد.
علاوه بر این، هند در حال بررسی خرید هواپیماهای جنگنده از فرانسه برای جدیدترین ناو هواپیمابر خود است و همچنین به دنبال ساخت زیردریایی هایی با استفاده از فناوری فرانسوی، آلمانی یا اسپانیایی و جت های جنگنده با موتورهای فرانسوی با ایالات متحده است.
نکته جالب دیگر این است که هند بزرگترین خریدار تسلیحات روسی است. به این ترتیب ۶۵ درصد تسلیحات ارتش هند را سلاح های خریداری شده از روسیه تشکیل می دهند. موشک‌های «براهموس» که به‌عنوان موفقیت صنعت نظامی هند معرفی شده‌اند نیز بر اساس فناوری‌های منتقل شده توسط روسیه در چارچوب همکاری‌های نظامی-فنی ساخته شده‌اند.
موشک های «برهموس» که ارمنستان نیز علاقه مند به خرید آن است، بر اساس موشک های «آنیکس» روسی ساخته شده است یا سامانه های راکت انداز «پیناکا» که اخیرا ایروان رسمی از هند خریداری کرده است، بر اساس این فناوری تولید می شود. سیستم «اسمرچ» روسیه. موشک های ضد تانک «کنکورس» خریداری شده از هند نیز بر اساس پتنت صادر شده توسط روسیه توسعه یافته است.
بنابراین، کیفیت و دقت بیشتر تسلیحات آزمایشی فروخته شده توسط هند به ارمنستان - مجتمع پدافند هوایی «آکاش»، هویتزرهای «آتاگس» و هویتزرهای خودکششی «مارگ ۱۵۵» - زیر سوال است. نکته جالب اینجاست که هند ارمنستان را محل آزمایش این سلاح ها و تجهیزات می بیند.
از سوی دیگر، ارمنستان که سال هاست به عنوان یکی از اعضای سازمان پیمان امنیت جمعی، قیمت های بازار داخلی و همچنین تسلیحات رایگان را از شریک جدید نظامی-سیاسی خود هند دریافت می کند، تسلیحات را با قیمت بالا و بدون هیچ گونه تضمین کیفیتی دریافت می کند.
در این جا بد نیست به نظرات آرشاک کاراپتیان وزیر دفاع سابق ارمنستان در گفت و گوی این روزها با مطبوعات داخلی اشاره کنیم. کاراپتیان از سیاست نظامی-فنی دولت فعلی انتقاد کرد و گفت: تسلیحات خریداری شده از هند یک سال است که در ارمنستان بوده اما این سلاح ها در وضعیت بی مصرفی قرار دارند. وزیر پیشین گفت: سندی در دست دارم مبنی بر اینکه یک سال است که تعمیر سلاح های هندی و آماده سازی آنها برای خدمت غیرممکن بوده است.
ظاهرا هند سلاح و تجهیزات بی مصرف و بی کیفیت را با هزینه میلیونی به ارمنستان می فروشد. دهلی رسمی از ارمنستان تنها به عنوان ابزاری برای تبلیغ تسلیحات خود و کسب جایگاه صادرکننده بزرگ سلاح استفاده می کند. البته هندی ها علاوه بر تبلیغات، منافع مالی خود را نیز فراموش نمی کنند.
آذربایجان به دقت این معاملات تسلیحاتی ارمنستان را زیر نظر دارد و بر این اساس اقدامات متقابل انجام می دهد. سامانه های موشکی مدرن موجود در ارتش آذربایجان این امکان را فراهم می کند که تمامی سلاح های فروخته شده توسط هند به ارمنستان را در مدت زمان کوتاه و با دقت بالا نابود کند.
ما را در تلگرام دنبال کنید
t.me/APA_GA
ما را در اینستاگرام دنبال کنید
ما را در فیسبوک دنبال کنید
ما را در توئیتر دنبال کنید
