آپا فارسی مقاله شامیل پاشایئو با عنوان «چرا صلیبی ها از آذربایجان عصبانی هستند؟» را ارائه می دهد.
در نتیجه جنگ ملازگرد در سال ۱۰۷۱، بیزانس مجبور شد آناتولی را به دولت سلجوقی واگذار کند. قبل از آن، در سال ۱۰۵۴، انشعاب بزرگ قبلاً رخ داده بود، یعنی جدایی مسیحیان به کاتولیک و ارتدکس. اما پیروزی ترکان مسلمان بر بیزانس ارتدوکس خشم پاپ و غرب را که در آن زمان دشمن بیزانس بودند، برانگیخت. ادامه این وقایع منجر به جنگ های صلیبی در سال ۱۰۹۶ شد.
جنگ های صلیبی در سال ۱۲۷۲ متوقف شد. سال ها، قرن ها از وقوع این جنگها می گذرد، اما جنگ های صلیبی همچنان به شیوه های مختلف ادامه داشت. جنگهای صلیبیون این بار با تحریم ها جایگزین شد. یونسکو، سازمان امنیت و همکاری اروپا، کنگره و نمایندگی ایالات متحده آمریکا برای انکشاف بین‌المللی جایگزین شوالیه‌های معبد، شوالیه‌های تتونیک و شوالیه‌های مهمان‌نواز شدند.
هیچ ایدئولوژی، قانون و اصولی نمی توانست «باشگاه مبلغان دینی» را از هدف اصلی خود رها کند. در آغاز قرن بیستم، زمانی که یک ایدئولوژی مانند کمونیسم و بلشویسم که در ذات خود یک ملت یا مذهب نبود، بر منطقه مسلط شد، باز هم «مبلغان مسیحی» ایده خود را انجام دادند. آنها موفق شدند برای ارامنه در سرزمین ما دولتی ایجاد کنند و مناطق گویچه، زنگزور و ایروان را به ارمنستان واگذار کنند.
در آغاز قرن بیست و یکم، آذربایجان، که جمعیت آن عمدتاً مسلمان هستند، بر ارمنستان، «نازخورده ترین کودک» صلیبیون پیروز شد. هیچ کس اهمیت نداد که آذربایجان آزاد، چندفرهنگی، سکولار، چند قومیتی است، در حالی که ارمنستان محافظه کارتر، تک قومی تر و در واقع اشغالگر شده بود.
باید به صراحت گفت که آذربایجان مسلمان، ارمنستان عضو باشگاه مسیحی را شکست داد، حقوق خود را بازیافت و عدالت را بازگرداند، خشم صلیبیون را برانگیخت. این عصبانیت در حدی است که آنها بیشتر از ارمنی ها نمی خواهند شکست ارمنستان و ارامنه را بپذیرند.
در چنین شرایطی آذربایجان یکی از اعضای «باشگاه مبلغان» شکست ناپذیر را که توسط صلیبیون برای تقریباً دو قرن ایجاد شده بود را شکست داد و تصور افسانه ای ایجاد شده را از بین برد.
آذربایجان نشان داده است که برای بازگرداندن عدالت، نباید منتظر سخاوت و رحمت صلیبیون بود. ببینید، این همان نکته کلیدی است که صلیبی ها را در حال حاضر عصبانی می کند، آنها نمی توانند آذربایجان و رهبرش را ببخشند.
چهره شکست ناپذیر آن از بین رفته است، یک ملت و یک دولت برای سرنوشت سرزمین و حاکمیت خود تصمیم گرفته اند، عدالت را برقرار کرده و این دولت عضو «باشگاه مبلغان» نیست.
نمونه هایی از رویکرد دوگانه صلیبی ها که شاهد آن بودیم
در جهان پس از جنگ جهانی دوم، اصل اساسی حقوق بین الملل «تمامیت ارضی» است. آمریکا خود را مدافع اصلی این اصل می داند. وقتی تحلیل می کنیم می بینیم که آمریکا در اکثر جنگ های دنیا از تحقق اصل تمامیت ارضی دفاع می کند. اما وقتی طرف آذربایجان است، آمریکا یادش می‌افتد که عضو «باشگاه مبلغان» است و اصل حقوق بین‌الملل را «فراموش می‌کند».
به عنوان مثال، غرب در برابر کسانی که درگیر جدایی طلبی و نقض تمامیت ارضی در درگیری های منطقه مانند اوستیا، آبخازیا، ترانس نیستریا و اوکراین بودند، بی رحم شد. حداکثر تحریم ها را اعمال کرد. در مناقشه ارمنستان و آذربایجان حمایت بیشتری از جدایی طلبان صورت گرفت. نمونه بسیار واضح آن «اصلاحات ۹۰۷» است که امروزه آمریکا هنوز از آن به عنوان ابزار فشار استفاده می کند.
منظور از این «اصلاحات ۹۰۷» پوچ که در سال ۱۹۹۲ توسط کنگره آمریکا تصویب شد، ممنوعیت کمک به آذربایجان تا رفع محاصره «قره باغ کوهستانی» بود. ۳۱ سال از این رویداد می گذرد و تمام جهان بین الملل از جمله آمریکا پذیرفته اند که در این مدت ارمنستان به آذربایجان فشار آورده و خاک آن را اشغال کرده است. آذربایجان ۲۹ سال بازی های دروغین «مذاکره» غرب و نهادهای غربی را تحمل کرد، سپس عدالت را بازگرداند و درگیری پایان یافت، اما آمریکا همچنان ابزار فشاری به نام «متمم ۹۰۷» را از دستور کار خارج نکرده است، برعکس دوباره از این "شمشیر داموکلس" استفاده می کند.
نمونه دوم از «عدالت» صلیبیون. ما می‌توانیم غیرت غرب، به‌ویژه ایالات متحده و رهبران آن، در جنگ اوکراین و روسیه را هر روز از رسانه‌ها تماشا کنیم. در این جنگ، صلیبی ها در معرض خطر رویارویی با روسیه، دومین ارتش قدرتمند جهان و یکی از ۵ عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار گرفتند. اما هرگز اقدامی مشابه علیه ارمنستان انجام ندادند، ارمنستانی که هیچ اهمیت استراتژیک خاصی جز ابزار فشار بر آذربایجان و ترکیه ندارد.
یک مثال دیگر؛ زمانی که یوگسلاوی تجزیه شد، کشورهایی مانند اسلوونی، کرواسی، مقدونیه، بوسنی و هرزگوین ایجاد شدند. اما نسل‌کشی علیه بوسنیایی هایی انجام شد که با «باشگاه مبلغان» هم مذهب نبودند. در قرن بیستم، بعد از نسل کشی خوجالی فاجعه «سربرنیتسا» در مقابل چشمان همه جهان دنبال شد.
بر اساس منابع تاریخی، پس از ۸۸ سال از اشغال قدس توسط صلیبیون، صلاح الدین ایوبی هنگام گفتگو با پادشاه مسیحی که بیت المقدس را به وی تسلیم کرد، اظهار داشت که به زنان، کودکان و غیرنظامیان دست نخواهند زد و شرایطی را برای انتقال آرام به کشورهای مسیحی ایجاد خواهند کرد. پادشاه مسیحی گفت: بالاخره وقتی به اینجا آمدیم، قوم شما را غارت کردیم و کشتیم، چطور می‌توانی ما را به این راحتی فراری دهی؟
تاریخ دوباره به صلیبیون درسی داد، در جریان اشغال قره باغ در سال ۱۹۹۲-۱۹۹۳، آذربایجانی های مسلمان بدون در نظر گرفتن کودکان، زنان و سالمندان قتل عام شدند. حقایق پس از اشغال نشان داد که حتی قبرها کنده شده و اجساد بیرون آورده شده و غارت شده است. خانه ها، بناهای تاریخی، هر چیزی که به یاد آذربایجانی ها بود، تاریخ ترک و اسلام ویران شد. اما آذربایجان در طول جنگ یا در جریان اقدامات یک روزه ضد تروریستی امسال اجازه آسیب به یک غیرنظامی یا یک شی غیرنظامی را نداد. سناریوی «سربرنیستسا» که صلیبیون مشتاقانه منتظر آن بودند، رخ نداد. ارمنی هایی که می خواستند به راحتی قره باغ را ترک کنند، به اصطلاح داوطلبانه، تمام وسایل شخصی خود را با خود بردند، حتی سنگ ها و دیوارهای خانه های آذربایجانی را که در آن زمان در آنجا قرار داشت و حق مالکیت آن متعلق به آنها نبود، تخریب کردند. حقایق وجود دارد، تصاویر وجود دارد، صلیبیون دیگر نمی توانند آن را انکار کنند.
افسانه «دیاسپورای ارمنی»
جوامع واقعی و عاقل جهان باید این دروغ «دیاسپورای ارمنی» را افشا کنند. در جهان به اندازه کافی ارمنی وجود ندارد که بتواند بر سیاست «ابرقدرت ها» تأثیر بگذارد. این نتیجه عضویت در "باشگاه مبلغان"، حمایت از ارامنه به عنوان عضوی از اندیشه صلیبی است.
به جز ارمنستان، هیچ کشور دیگری در جهان وجود ندارد که ارامنه بیش از یک درصد از جمعیت یا رای دهندگان این کشور را تشکیل دهند. در چنین حالتی، از کدام رای، کدام جریان سیاسی می توان از نفوذ چشمگیر صحبت کرد؟ موضوع تشکیل یک افسانه دیگر است که برای سازماندهی حفاظت از این عضو باشگاه نازپرورده توسط صلیبیون ایجاد شده است.
ما را در تلگرام دنبال کنید
t.me/APA_GA
ما را در اینستاگرام دنبال کنید
ما را در فیسبوک دنبال کنید
ما را در توئیتر دنبال کنید
