«بنا به منطق نماینده ایران، آذربایجان به راحتی می تواند به سفارت ارمنستان در تهران شلیک کند».
رامیز علی اف، کارشناس علوم سیاسی در بیانیه خود به خبرگزاری آپا این مطلب را در واکنش به درخواست جلال رشیدی کوچی، نماینده تندرو مجلس ایران مبنی بر هدف قرار دادن نمایندگی دیپلماتیک اسرائیل در آذربایجان بیان کرد.
رامیز علی اف با بیان اینکه در پس زمینه آنچه در غزه رخ داد، نفوذ نظامی ایران در جهان مانند حباب منفجر شد، گفت: بسیاری انتظار داشتند که تهران تا آخر از حماس دفاع کند و اجازه ورود اسرائیل به غزه را ندهد. اما ایران جرات جلوگیری از هرگونه عملیات اسرائیل را نداشت. نیروهای نظامی اسرائیل با استفاده از این اقدام به کنسولگری ایران در دمشق حمله کرد و ۷ فرمانده سپاه را کشت. اکنون برخی از سیاستمداران در ایران به جای انتقام گرفتن در میدان جنگ، از حمله به نمایندگی دیپلماتیک اسرائیل در آذربایجان صحبت می کنند. آیا آذربایجان میدان جنگ برای ایران است؟
این کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه ایران در دنیا در تهدید و اظهارات تند همتا ندارد، خاطرنشان کرد: سیاستمداران ایرانی همچنان معتقدند که حرف از سلاح قوی تر است. همانطور که میرزا فتعلی آخوندوف گفته است، هیچ داستان سرایی در جهان به فصاحت پارسی ها وجود ندارد. جلال رشیدی کوچی یکی از سیاستمداران ایرانی است که داستان های بزرگی را روایت می کند. آنها جرات ورود به میدان جنگ آمریکا و اسرائیل را پیدا نمی کنند، دیگران را تحریک می کنند و به آتش می اندازند. تانکهای اسرائیل تقریباً هر متر غزه را شخم میزنند و جنگجویان حماس را میکشند و دستگیر میکنند، در حالی که ایران فقط به تماشای این روند و بیان اظهارات توخالی بسنده میکند. نیروی نظامی آنها متشکل از افراد ضعیف اراده، مریض و مذهبی تندرو است که از آنها حمایت مالی می کنند. آنها ارتش حرفه ای و مدرن ندارند. غرب و اسرائیل این را به خوبی می داند. از این رو ایران را در غزه، اسرائیل، عراق و دیگر جغرافیاها آشکارا به چالش می کشند. آیا کسی مانع جنگ ایران با اسرائیل و کشورهای غربی می شود؟ چرا سیاستمداران فارس به خاک آذربایجان به عنوان هدف اشاره می کنند؟
حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق چه ربطی به آذربایجان دارد؟ مقصد از نشان دادن آذربایجان به عنوان یک هدف نامناسب چیست؟ اگر با همین منطق برخورد کنیم، معلوم می شود که آذربایجان به راحتی می تواند به سفارت ارمنستان در تهران حمله کند».
رامیز علی اف تأکید کرد که دولت نباید انتقام خود را از طریق تروریسم بگیرد: «اسرائیل به سفارت ایران در باکو شلیک نکرد، بلکه کنسولگری را در سوریه هدف قرار داد. سیاستمداران ایرانی اگر به اندازه کافی شجاع هستند باید درست هدف بگیرند. باکو میدان جنگ برای آنها نیست. ایران که هنوز عاملان حمله خائنانه به سفارت آذربایجان در تهران را مورد بازخواست قرار نداده است، به جای عذرخواهی و اصلاح روابط، سیاستمداران پوچ مانند جلال رشیدی کوچی و رسانه های تحریک آمیز مانند سحر را به چالش می کشد. دولت ایران که سعی در جلوگیری از پیروزی ارتش آذربایجان در جنگ ۴۴ روزه میهنی در سال ۲۰۲۰، تهمت پراکنی علیه کشورمان، انتقال اسلحه و مهمات به ارمنستان و حمایت از جدایی طلبان آنجا داشت، یکی از کشورهای اصلی است که ا باز شدن کریدور زنگزور جلوگیری می کند. بعد از جنگ چه شد؟ ارمنستان به سرعت از روسیه دور شد و به غرب پناه برد. موافقت کرد که مأموریت های نظامی کشورهای اروپایی و ایالات متحده را در ارمنستان مستقر کند. چند سال دیگر ایران در محاصره نیروهای نظامی غرب قرار خواهد گرفت. اما باکوی رسمی همیشه اعلام کرده است که اجازه نخواهیم داد از خاک ما علیه کشور ثالث استفاده شود. ما هرگز اجازه نداده ایم کشورهایی مانند آمریکا و اسرائیل در خاک آذربایجان نقشه ناخوشایندی علیه ایران انجام دهند. ما اول از همه به منافع ملی خود احترام می گذاریم و بعد همسایگی تاریخی خود با ایران و برخی ارزش های مشترک. متاسفانه برخی از سیاستمداران و مراکز مذهبی در ایران این را درک نمی کنند. آنها نسبت به آذربایجان رفتار ناخوشایندی از خود نشان می دهند، افکار مذهبی و سیاسی بیمار را به اینجا صادر می کنند، به کمک تروریست ها، علیه مقامات دولتی و شخصیت های سیاسی ما توطئه می کنند.
کارشناس مسائل سیاسی با ابراز تأسف از اینکه سیاست امروز ایران در قبال آذربایجان با نام کشور اسلامی مغایر است و برخلاف سیاست همسایگی است، خاطرنشان کرد: آغوش خود را به روی ارامنه ای که در مساجد خوک نگهداری می کنند می گشایند، اما از آذربایجان که برای ارزش های دینی احترام عمیقی قائل است و مساجد جدیدی می سازد کینه دارند. با این حال، «سرکه هر چه غلیظ تر باشد، ظرف خود را بیشتر می شکند.» آنچه امروز در اطراف ایران می گذرد، غرق شدن این کشور در باتلاق تحریم ها را می توان مظهر عدل الهی دانست».